Rozdział 16 ,,Pan Tajemnica"

Co myślicie o piosence Hello w wykonaniu naszych chłopców? Jak dla mnie jest cudowna <333
A teraz zapraszam do czytania ;) 

Katie
- Uhu, co to było? - spytałam chwilę po tym jak Leo podał mi ręcznik, którym się owinęłam
- Wspólna kąpiel. - uśmiechnął się - Oglądniemy jakiś film?
- A jaki byś chciał? - pieszczotliwie pogilgotałam go w brzuch
- Alvin i wiewiórki 4!!!
- Żartujesz? Liczyłam na jakieś romanse...
- Katt, no proszę!
Przewróciłam oczami.
- Myszko moja, tak ładnie proszę...
- No dobra. - rzekłam z oburzeniem
- Dziękuję! - krzyknął całując mnie w policzek
- Pff, dzieciak. - prychnęłam na co on się zaśmiał

Szczerze mówiąc film nie był taki zły. Były momenty, w których ja i Leondre wspólnie się śmialiśmy. Ten chłopak po prostu kwiczał jak foka. Chyba bardziej śmiałam się z niego niż tego filmu.
- Leo, a gdzie twoja mama? - zapytałam w końcu
- Ym.. ona jest w pracy.
- Tak długo? - Czułam, że Devries coś ukrywał
- Wiesz co Katie? Ja muszę wyjść.
- Zostawiasz tak mnie?
- Nie,no... spotkamy się później.
- Aaa.. rozumiem. - ubrałam kurtkę, buty i wyszłam. Nie chciałam przeszkadzać Panu Tajemnicy

Leo
Niedługo po tym jak dziewczyna wyszła, udałem się do mamy do szpitala. Czuwała przy niej babcia i dziadek.
- Cześć Leoś. - krzyknęli dziadkowie a ja się tylko uśmiechnąłem
- Jak się czujesz mamo?
- Wytrzymasz jeszcze ten jeden dzień sam? Jutro już wrócę do domu z twoją... siostrą.
- Macie już dla niej jakieś imię?
- Mama nazwała ją Sophie. - wtrąciła się babcia
- To bardzo ładne imię. - stwierdziłem
Moja rodzicielka głaskała swój brzuch, a ja widziałem jak moja mała siostrzyczka zaczęła się poruszać. Nie mogę uwierzyć, że już jutro będę mógł ją przytulić i pośpiewać kołysanki. Bedę starał się być jak najlepszym bratem.

~*~
Krótki rozdział, ale po aktywności w komentarzach chciałam jak najszybciej dodać nowy: ) W poniedziałek wracam do szkoły;<